به گزارش خبرنگار یکتا هنر، روز یکشنبه ۱۵ بهمن، چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر چهارمین روز خود را سپری کرد؛ روزی خلوت برای جشنواره فیلم فجر که خالی از آثاری بود که بتوانند انرژی را به چهارمین روز تزریق کنند.
چهارمین روز فیلم فجر با نام پروانه معصومی
ستاد برگزاری جشنواره فیلم فجر چهل و دوم، فیلم‌های روز چهارم جشنواره را با نام زنده‌یاد پروانه معصومی، بازیگر فقید سینمای ایران، نمایش داد.
بازگشت یک سیمرغ به خانه
محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عصر روز یکشنبه ۱۵ بهمن در سالن همایش‌های برج میلاد با اصحاب رسانه و منتقدان دیدار و گفت‌وگو کرد. وی در بازدید خود از غرفه رسانه‌های مختلف، درباره وضعیت سیمرغ مردمی جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اعلام کرد که این سیمرغ از دوره چهل و سوم به جشنواره فیلم فجر بازمی‌گردد.
«میرو» محصول یک بغض فروخورده است
عوامل فیلم سینمایی «میرو» در نشست این اثر بر لزوم توجه بیشتر به استان سیستان و بلوچستان و احیای غیرت ورزی در میان نوجوانان و جوانان اشاره کردند.
در ابتدای نشست سعید الهی تهیه کننده سینمایی «میرو» گفت: ایده اولیه توسط آقای ریگی مطرح و در شورای بررسی بنیاد شهید تصویب شد و پس از آن همراهی بنیاد سینمایی فارابی رقم خورد.
وی با اشاره به اینکه سال‌ها پیرامون سینمای راهبردی صحبت کرده است، ادامه داد: رسالت «میرو» فراتر از فروش گیشه است. سینما نیازمند انتقال مفاهیم و تقویت کارکرد راهبری است از این رو ما نیز از روز اول بنا داشتیم مبتنی بر فرهنگ ایثار و شهادت کار را بسازیم و در فیلم ابتدا سلطان هدف است اما «میرو» در مسیر تحول می‌فهمد که هدف بزرگ‌تری دارد.
الهی بیان کرد: این فیلم یک نگاه متفاوت به استان سیستان و بلوچستان دارد. معتقدیم «میرو» محصول یک بغض فروخورده است و از سیاستمداران انتظار می‌رود توجه بیشتری به این استان داشته باشند. در فیلم‌های سیستان و بلوچستان نباید فقر و اشرار و قاچاق و تروریست دیده شود. این فیلم محصول یک نگاه شریف است و تلاش کردیم زوایای پنهان را به خوبی نشان دهیم.
روزی خالی از چهره‌های بازیگری
چهارمین روز چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر روزی خلوت به لحاظ حضور چهره‌های شناخته شده بازیگری و کارگردانی سینما بود. در این روز تنها امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی و سودابه بیضایی بازیگران فیلم «میرو» و وحید نفر و جواد خواجوی بازیگران «آغوش باز» بازیگرانی بودند که در سالن همایش‌های برج میلاد حضور پیدا کردند که البته تنها بازیگران «میرو» در نشست رسانه‌ای این فیلم شرکت کردند.
آغوش بهروز شعیبی باز نشد!
بهروز شعیبی کارگردان «آغوش باز» در نشست خبری فیلمش، در ابتدا درباره شکل گیری ایده فیلم گفت: «آغوش باز» یک روی دیگر سینما برای من بود و آن هم همکاری با یکی از تهیه کنندگان کاربلد است که برای من اتفاق خوبی بود. طرحی مدت ها در ذهنم بود اما نمی دانستم کی می تواند اجرایی شود که با سجاد نجفی نویسنده و همینطور مهدی عسگری مجری طرح درباره طرح فیلم به توافق رسیدیم و حضور سرتیپی هم کار را کامل کرد. کار پربازیگر و پرحجمی بود. اگر همدلی این گروه نبود این فیلم حتماً امتیازهایی را از دست می داد.
وی درباره دغدغه خود تصریح کرد: فکر می کنم دغدغه ها خیلی محاسبه شده نیست. دغدغه مشترک همه ما همین مسایلی است که در ارتباط انسانی به آن می پردازیم و در فیلم هم متبلور شده است.
شعیبی اضافه کرد: همه ما نیاز داریم به هم بخش هایی از زندگی را یادآوری کنیم؛ بخش های زیبای زندگی را که ما نسبت به آنها دچار غفلت می شویم. این یادآوری از کلیدواژه های اصلی فیلم است. چه کسانی که فیزیکی و چه کسانی که در هیاهوی اتفاقات دچار فراموشی می شوند.
«آغوش باز» بهروز شعیبی فیلمی بود که تصور می‌شد لحظات قابل تاملی را در چهارمین روز جشنواره چهل و دوم فیلم فجر رقم بزند اما این اتفاق رخ نداد.
«آغوش باز» با روند داستانی کم‌عمق و شخصیت‌پردازی کلیشه‌ای یک فیلم عادی در کارنامه کاری بهروز شعیبی شد و بر خلاف انتظاراتی بود که از کارگردان فیلم‌هایی همچون «دهلیز» و «سیانور» وجود داشت.
تنها لحظات قابل قبول این فیلم سینمایی سکانس‌های مرتبط با نقش‌آفرینی‌های مهدی هاشمی و احترام برومند بود که البته قصه این سکانس‌ها هم از همان ابتدای شروع قابل حدس بود.
در این فیلم که به نوعی به حوزه موسیقی هم مربوط بود، کارگردان نشان داد که شناخت درست و مناسبی از اجراهای زنده عرصه موسیقی ندارد.
بهروز شعیبی در نشست رسانه‌ای فیلم معتقد بود که فیلم خوبی ساخته است و اگر برخی انتظار فیلم بهتری از او داشتند باعث خوشحالی است اما «آغوش باز» فیلمی است که در کارنامه کاری شعیبی جایی برای خوشحالی باقی نمی‌گذارد زیرا این آغوش از همان ابتدا برای مخاطب باز نشد.
یک قصه تراژیک کودکانه
در آخرین لحظات از چهارمین روز جشنواره فیلم فجر، نشست خبری انیمیشن «ساعت جادویی» به کارگردانی محمدعلی بصیری نیک برگزار شد. در این نشست محمدعلی بصیری نیک کارگردان، محمدمهدی نخعی راد تهیه کننده، سید مصطفی حسینی نویسنده و جمال یزدانی مشاور محتوایی حضور داشتند.
نخعی راد کارگردان انیمیشن «ساعت جادویی» گفت: نگه داشتن نیروی انیمیشن کار بسیار سختی است زیرا نمی‌توان هنرمندان را محدود کرد. برخی از هنرمندان هم دوست ندارند با محتواهایی کار کنند. در این کار مجبور به آموزش دادن برخی از افراد مستعد بودیم و در این زمینه تا حدودی هم موفق عمل کردیم. در کنار سینمایی که تولید کردیم برای تامین بخشی از هزینه مجبور به فعالیت برای برخی از کشورها بودیم. برای نگه داشتن هنرمندان باید بتوانیم نرخ های خود را نزدیک به نرخ های جهانی کنیم.
یزدانی درباره استفاده نکردن از لهجه مشهدی گفت: این کار را امتحان کردیم ولی مشکلی که داشتیم این بود که دوبلوری که بتواند این کار را انجام بدهد، پیدا نکردیم و بازخوردهایی که گرفتیم این بود که با گویش بدون لهجه آن را پیش ببریم.
حسینی درباره ضعف در فیلمنامه این اثر عنوان کرد: مشکل فیلمنامه مشکل سینمای ایران است. نقاط ضعف و قوت در اثر کار زیاد مشخص خواهد شد. بیان این نکته ضروری است که انیمیشن بلند مخاطب اولیه‌اش کودک و نوجوان نیست و آدم بالغ هم باید بتواند آن را جدی بگیرد.
یزدانی مشاور محتوایی این اثر در بخش دیگر این نشست مطرح کرد: روایت یک واقعه تاریخی که روایت یک حماسه و قهرمانان مرز و بوم است، به خصوص با این زاویه دید که در این انیمیشن دیده می‌شود و موثر بودن کودک را در تاریخ مطرح می‌کند، مجموع این‌ها بحث‌های جدی است که باید گفته شود.
حسینی نویسنده «ساعت جادویی» در پایان بیان کرد: مخاطب فیلم انیمیشن خانواده است و قرار نیست عین نود دقیقه‌اش با کودک ارتباط بگیرد.
