یکتاهنر – جشنواره فیلم فجر: روز چهارم چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در حالی به پایان رسید که روز شلوغ و پرازدحامی برای سینمای رسانه به شمار میآمد. این روز همزمان با ولادت حضرت علی (ع) و روز پدر بود که محمد خزاعی رئی سازمان سینمایی به سینمای رسانه امد و در جمع خبرنگاران نیز حاضر شد و به سوالات انها پاسخ داد. یکی از این سوالات درباره انصراف کارگردانان خارجی بود که وی در این مورد بیان کرد: «آن دست از فیلمهایی که اعلام کردهاند در جشنواره حضور نخواهند داشت در بخش رقابتی نبوده و بیشتر جنبه نمایشی داشته است. وگرنه که واقعیت جشنواره فیلم فجر و سیاستهای آن از ابتدا معلوم بوده است. در این دوره از جشنواره فیلم فجر آنقدر فیلم از کشورهای مختلف ارسال شده بود که اگر دوستان زودتر اعلام میکردند ما به سرعت فیلم دیگری جایگزین میکردیم و هیچ مشکلی در جایگزینی آثار به خاطر تنوع نداشتیم.»
وی همچنین درباره یکی از حاشیههای این روزهای جشنواره که حضور نیافتن برخی عوامل فیلمها در سالن نمایش و نشست خبری بود، گفت: «در این چند روز شاید یک یا دو مورد نشست بدون حضور کارگردان داشتیم اما تاکید میکنم اختیارات کامل یک اثر سینمایی در عرصه سینما برعهده تهیهکننده است. بیشک اگر کارگردان و عوامل دیگر هم باشند به سوالات و چالشها پاسخ بهتری داده میشود. البته یادآور میشوم که در یک سالهایی نشستها برگزار نمیشد، یعنی به غیر از امسال که سال پرحاشیه تری را پشت سرمیگذاریم، سالهایی داشتیم که نشستها برگزار نمیشد و اتفاقی هم رخ نمیداد.
خزاعی در پایان گفت: این اختیار تهیهکننده است یعنی اگر تهیهکننده به ما اعلام کند که ما نمیخواهیم کنفرانس مطبوعاتی برگزار کنیم قطعاً کنفرانس برگزار نمیشود اما اگر بگوید که میخواهیم نشست برگزار کنیم ما به عنوان ستاد برگزاری جشنواره نشست را برگزار کنیم.»
کارگردانی که به نشست خبری فیلمش نیامد و رسانهها احترام نگذاشت!
یکی از حاشیههایی که پیش از این نیز احتمال آن داده میشد و در گزارش روز چهارم نیز به آن اشاره کرده بودیم، مربوط به اکران فیلم سینمایی «چرا گریه نمیکنی؟» بود. البته جای شکرش باقی بود که علیرضا معتمدی در سینمای رسانه برای نمایش فیلمش حضور یافت اما متاسفانه به نشست خبری فلیمش نیامد!
رضا محقق تهیه کننده فیلم سینمایی «چرا گریه نمی کنی؟» با تکرار برخی صحبتهایی که قبلا درباره کارگردان و عوامل فیلم کرده بود، درباره به حاشیه بردن فیلم توسط بازیگرانش گفت: «این تصمیم شخصی خود بازیگران است. من امروز تنها به اینجا آمدم حرفهای زیادی شنیدم میگویند از رانت استفاده کردهاید اگر میخواهید با من دشمنی کنید شرافتمندانه دشمنی کنید. فیلمهایی که ساختم مثل ممیرو و ای رو کل تولیداتشان ۴۰۰ میلیون نشده است این چه رانتی است؟ فیلم من این بضاعت را ندارد که نام رانتی رویش باشد.
دم از مردم میزنید اما خبر از آنها ندارید!
سال گذشته فیلم درب را داشتم و متخصص سینما میداند این فیلم با چقدر ساخته شده است. درب با صد میلیون ساخته شده اما جوایز زیادی گرفته است. سینمای هنری و تجربی را با برادرم با خون دل پیگیری کردیم. آنهایی که من را میشناسند میدانند من خودم به اینجا رسیدهام. من واقعاً وصل هستم اما وصل به خدا. من به دوستان گفتم بیایند چرا که اینجا میدان شماست. من میدانم که شما برمیگردید. جشنواره برای مردم است. ما هم مردم هستیم ما در غم و شادی مردم هستیم من کوچک مردم هستم. دم از مردم میزنید اما خبر از آنها ندارید اگر دلتان برای مردم میسوزد به آنها کمک کنید. پشت مناسبات قائم نشوید! در این سرما آیا به خوی رفتید؟ پنج هزار نفر در سینما کار میکنند تکلیف آن پنج هزار نفر چه میشود سینما مگر ارث کسی است؟ سینما مال مردم است مال همه است شما جای خود را با سیاسیون اشتباه گرفتید شما بازیگر هستید کجای دنیا یک بازیگر اینهمه اختیار عمل دارد که حرف بزند شما درباره همه چیز اظهارنظر میکنید. در کشور مشکلاتی هست و ما میدانیم شمایی که تحریمهایی ظالمانه آمریکا و کشورهایی دیگر را میبینید. بیماران پروانهای را میبینید؟ چرا بر علیه تحریم داروی آنها پست نمیگذارید؟ آیا پروازهای شما به خطر میافتد؟»
دومین فیلمی که روی پرده رفت، «انیمیشن سینمایی «بچه زرنگ» ساخته هادی محمدیان هادی محمدیان، محمدجواد جنتی و بهنود نکویی بود. این فیلم یکی از انیمیشنهای موفق سینمای ایران است که مخاطب کودک و نوجوان را جذب خود خواهد کرد، چراکه شاید بار دیگر بتواند واژه قهرمان را برای سینمای کودک تعریف و نهادینه کند و قهرمانهای پوشالی و گودمنهای سینمای غرب را به عقب براند.
حامد جعفری تهیه کننده این فیلم انیمیشن در نشست خبری فیلمش گفت: «در دنیا استودیوهای پیشکسوت انیمیشن سازی قدمت صد ساله دارند اگر این موضوع را در کشور ما خودمان را بررسی کنیم این سابقه به پانزده سال میرسد باید فرصت بدهیم تا بتوانیم این فاصله را بهطور کامل از بین ببریم با این حال ما به حداقلهای استاندارد سینمای جهان رسیدهایم. ما در زمینه دوبله هم تلاش کردیم از ظرفیت کسانی که دوبله کردهاند و شناختهشده هستند استفاده کنیم به لحاظ هزینه هم چون هنوز پروژه به اتمام نرسیده عدد و رقم دقیقی نداریم. ولی باید هزینهها را به دلار محاسبه کرد حدود هزینهها تقریباً یک میلیون دلار میشود با پول قند و چایی فیلمهای خارجی ما یک انیمیشن ساختهایم. ما «بچه زرنگ» را از ابتدا با دو رویکرد کار کردیم نسخهای متناسب با کشورهای مسلمان و نسخهای که مخاطب بتواند با درام فیلم ارتباط برقرار کند پس فیلم دو ورژن دارد و آنچه دیدید ورژن ایرانی است.»
کارگردانی برخاسته از دیار سیستان
سومین فیلمی که در سینمای رسانه نمایش داده شد، «هوک» ساخته حسین ریگی کارگردانی برخاسته از دیار سیستان بود. حسین ریگی که پیش از این فیلم «لیپار» را برای نمایش مردمان سیستان و بلوچستان ساخته بود، در نشست خبری فیلم جدیدش بر دیده شدن این خطه تاکید کرد و گفت: «در ۲۰ سال فعالیتم در سینما همیشه فریادم این بود که چهره درست سیستان و بلوچستان درست دیده نشده و سینما بدهکار سیستان و بلوچستان است. در همین راستا فیلم لیپار را ساختم که براساس قولی که بچههای منطقه داده بودم این فیلم بومی را ساختم. ۳ سال برای هوک کار کردم و دانیال شهبخش اولین مدال برنز بکس جهانی را گرفته که اهل سیستان و بلوچستان است. همیشه گفتهام چطور میشود استانی که از هر لحاظ غنی است اما هیچ کسی از سیستان بلوچستان نمیدانند چرا سینما و رسانه کاری کرده که اگر فردی با لباس بلوچ وارد تهران شود یا مردم میترسند و یا درخواستهای دیگری دارند. باید فیلمهایی درباره این منطقه ساخته شود، کدام نهادی خواسته تا درباره سیستان و بلوچستان چهره دیگری در سینما نشان دهند؟ خواستم فیلم اولم درباره این منطقه باشد و فیلم دومم نیز یک اثر بومی است؛ از آقای آشتیانی پور تشکر میکنم که پای این فیلم ایستادند.»